Mydiary

เมื่อใหร่จะพอ (2 พฤษภาคม 2545)

หลายวันมานี่ทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันเลย 
วัน ๆ ก็มีแต่เข้าเว็บต่าง ๆ ไปหาดาวน์โหลดไฟล์มาเต็มไปหมด
ไอ้ที่โหลดไม่ไหวก็ส่งลิงค์ต่อให้เพื่อน ๆ ช่วยโหลดมากัน 
ไป ๆ มา ๆ เราก็เลยชักจะสงสัยตัวเองว่าเราโหลดไฟล์มาทำบ้าอะไรกัน
เพราะไฟล์ที่เป็นวีดีโอมีเดียทั้งหมดก็สี่ร้อยกว่าไฟล์ กินพื้นที่ไปตั้ง 9 GB กว่า ๆ 
ใหนจะ ออดิโอมีดีอีก 20,000 กว่าไฟล์ กินพื้นที่ปาเข้าไปตั้ง 8 GB เศษ ๆ
ไม่รู้จะขยันโหลดมาทำพระแสงอะไรกัน เวลาจะดูจะฟังยังไม่มีเลย

นี่ล่ะมั๊ง ที่เขาเรียกว่ากิเลสมนุษย์ ไม่รู้จักพอกันซะที 
นี่ก็ยังตามหาเพลงหนังเก่า ๆ ของ羅文(ลว๋อเหวิน) 關正傑(กวานเจิ้งเจี๋ย)
แล้วก็คนอื่น ๆ อีก ใหนจะเพลงประกอบหนัง



武林外史(หวู่หลินไว่สื่อ)



霍元甲(ฮั่วหยวนเจี๋ย) 
อื่น ๆ อีกเป็นกระบุง 
รู้ทั้งรู้ว่าดาวน์โหลดมาก็ไม่มีเวลาจะฟัง ก็ไม่รู้ว่ามันจะโหลดมาทำซากอะไร 

เฮ้อ ! คนเราถ้าทำให้รู้สึกว่าพอได้
มันก็คงมีความสุขไม่ต้องดิ้นรนอะไรอีกมากหรอกนะ 
แต่พูดมันง่าย ทำมันยากจริง ๆ เฮ้อ !


ยังจำได้เลยว่าทำงานสมัยแรก ๆ เงินเดือนแค่ 3000 แต่อยู่ได้ทั้งเดือน 
พอต่อมา 4000 ก็สบายขึ้นมาหน่อย พอ 5000 เริ่มชักจะไม่พอใช้แล้ว 
พอมา 6000 เริ่มจะขัดสนแล้ว พอ 7000 เริ่มเป็นหนี้คน 
พอ 8000 เริ่มจะแย่ พอได้ถึงหมี่นก็กลายเป็นว่ามีหนี้ท่วมหัว 
จริง ๆ แล้วตอนเงินเดือน 3000 มันเจียมตัว 
มันมีน้อยก็เลยใช้น้อยไม่ต้องการอะไรมาก 
พอเงินเยอะขึ้น เสื้อผ้าก็อยากได้ตัวเท่ห์ ๆ 
เทปก็เลิกฟังหันมาฟังซีดีแทน 
แล้วระดมซึ้อเหมือนคนบ้า 
เจอชุดนั้นก็อยากได้ ชุดนี้ก็อยากได้ 
ก็เลยซึ้อไม่บันยะบันยัง 

กิเลสในตัวคนนี่มันน่ากลัวจริง ๆ 
มันเล่นงานได้ตลอดเวลา 
พอทุกวันนี้ไม่มีอะไรจะทำแล้ว 
ก็เลยต้องกลับมาเจียมตัวอีกใช้จ่ายน้อยลง 
แต่กิเลสมันก็ยังเยอะอยู่ 
แต่ตามใจมันไม่ได้เท่านั้นเอง เฮ้อ !

ถ้าพอได้เมื่อใหร่ ก็คงไม่ต้องดิ้นรนอะไรกันมากนัก 
แต่ก็อย่างว่าแหล่ะ
พูดมันง่าย เมื่อใหร่จะพอซักทีล่ะเนี่ย

ขอพลังจงอยู่กับเรา

JK ณ เดนเวอร์

<<-- เหงาจัง (2 เมษายน 2545) ไปเที่ยวดีกว่าแก้เซ็ง (23 พฤษภาคม 2545) -->> หน้าหลักไดอารี่ ปี 2545