Mydiary

วันนี้อีกวัน (14 janาคม 2545)

อาการภูมิแพ้กำเริบหนักอีกครั้งหนึ่ง ทรมาณดี 
บ่าย ๆ มามีขบวนแห่ศพผ่านมาแถวบ้าน 
คิดไปคิดมา คนเราก็แปลก... เกิดมาก็ตายกันทุกคน 
ไม่รู้จะดิ้นรนขวนขวายอะไรกันมากนัก ตายไปก็เอาไปด้วยกันไม่ได้เลย 
แต่ก็ยังเห็นแก่ตัว ขวนขวายโกยเอาให้กับตัวเอง 
อย่างกับว่าจะตายไม่เป็นซะอย่างนั้น 

วันนี้ทำเว็บเสร็จไปอีกหน้า กะว่าดึก ๆ จะอัพเดท แต่คิดว่าแค่นี้คงไม่พอ 
น่าจะอัพเดทรูปในหน้าของ Gellery อีกซัก 2-3 รายการ จะได้ไม่น้อยเกินไป 

ตกดึกก็ออกไปร้านนานา ไปหาซื้อหนังสือมาอ่าน กับซื้อชั่วโมงเน็ต 
ขากลับแวะโทรศัพท์คุยกับเจ้าตี๋ เปลืองเงินน่าดู 
ที่ใหนได้ มือถือหมอมีโปรโมชั่นโทรฟรีอยู่ กว่าจะรู้ตัวก็เสียเงินไปหลายตังส์ 
เลยให้หมอโทรกลับมา คุยกันได้ซักชั่วโมงกว่า ๆ จนหูร้อน ก็เลยพอ 
ว่าจะหาซื้อสมอล์ทอลค์มาใช้แล้วล่ะ ไม่ใหวแล้ว 
ตั้งใจว่าจะรอดู หนังจีนรอบดึกต่อ ไม่รุ้วันนี้มีรึเปล่าสิ ต้องคอยดู 

วันนี้ก็กำลังจะผ่านไปอีกวัน แต่อย่างน้อย มันก็ไม่ได้ผ่านไปอย่างว่างเปล่า 


หวังว่าวันพรุ่งนี้จะมีอะไร ดี ๆ ขึ้นไปอีก 

ขอพลังที่สร้างสรรค์จงอยู่กับโลกต่อไป 

JK
<<--หวังกันต่อไป (13 มกราคม 2545)  เรื่อย ๆ (20 มกราคม 2545) -->> หน้าหลักไดอารี่ ปี 2545